رایانش ابری مدلی است برای فراهم کردن دسترسی آسان بر اساس تقاضای کاربر از طریق شبکه به مجموعهای از منابع رایانشی قابل تغییر و پیکربندی (مثل: شبکهها، سرورها، فضای ذخیرهسازی، برنامههای کاربردی و سرویسها) که این دسترسی بتواند با کمترین نیاز به مدیریت منابع و یا نیاز به دخالت مستقیم فراهمکننده سرویس به سرعت فراهم شده یا آزاد (رها) گردد.
این مدل رایانش ابری از ۵ مشخصه (ویژگی) اصلی، ۳ مدل خدماتی و ۴ مدل گسترش (استقرار یا deployment) تشکیل شده است.
یک کلود یا ابر، در حقیقت ردیفی گسترده از کامپیوترهایی است که به یکدیگر متصل شدهاند و بعنوان یک اکوسیستم واحد به فعالیت میپردازند. ابرها به گونهای پیکربندی میشوند تا یک یا چند نوع سرویس به خصوص (نظیر ذخیرهی داده، تحویل محتوا، یا اپلیکیشنها) را به گونهای ارائه کنند که کاربران آن یعنی ما و شما بتوانیم از راه دور به این سرویسها دسترسی داشته باشیم. تصور کنید که یک فضای ذخیرهسازی بر روی یک سرور اجاره کردهاید. اگر این سرور به صورت واحد و بدون هیچ ارتباطی با سایر سرورها وظیفهی نگهداری و پردازش دادههای شما را بر عهده داشته باشد ممکن است بارها و بارها بنا بر دلایل مختلفی از بروزرسانی سیستمعامل گرفته تا مشکل سختافزاری با نقصان مواجه شود. حال اگر مجموعه وسیعی از کامپیوترها را به گونهای سازماندهی کنیم که بار پردازشی و ذخیرهسازی در میان آنها سرشکن شده و بصورت پویا تقسیم شود نتیجه چه خواهد شد؟ مسلما پایداری بینظیر یکی از خصیصههای اصلی این اقدام خواهد بود؛ و این همان ابر یا کلود است